MET DANK AAN

Soms kosten dingen tijd. Door de jaren heen hebben er een paar flinke beren op Torres weg gestaan. Dat die beren bij Torre horen, begrijp ik nu pas. En nu ik weet hóe geweldig Torre is geworden, weet ik ook dat ik het niet anders had gewild.

Omdat een boekpresentatie in deze gekke tijd niet mogelijk is en ik dus niemand publiekelijk kan bedanken, doe ik het graag via deze weg. Torre was Torre niet geweest zonder de volgende geweldige mensen:

Allereerst Bern: de liefde en aandacht die jij in het creëren van jouw ‘Torre wereldjes’ en ‘takkenletters’ stopte, is voor iedereen voelbaar en ontroert me keer op keer. Soms leek het wel of je in mijn gedachten kon kijken, zo ‘spot on’ tekende jij de personages die al jaren in mijn hoofd rondzwierven en zo vanzelfsprekend wist je de sfeer van het verhaal te treffen. En dan Pjotr de Jong, onze vormgever: als geen ander speel jij met eindeloos geduld en focus met tekst, illustraties en vormgeving, net zo lang tot ze elkaar versterken, trefzeker als Rembrandt.

Lieverds, wat is Torre gaaf geworden!

Michiel Haans van Pavlov: heb diep ontzag gekregen voor je schrapkunde. Je waakte er voor dat Torre nergens te sentimenteel werd en hier en daar wist je met een simpele briljante toevoeging voor nóg meer humor te zorgen. Was fijn samenwerken met jou. Dank ook aan Ellen de Man Lapodith van Pavlov: mooi om te zien hoe jij met je enthousiasme en ongelooflijk scherpe oog voor details, op charmante wijze de lat hoog weet te leggen. Met wat voor resultaat!

En verder: Daan Karstens van Puntgaaf Drukwerk: met hart voor het boek bracht je een hele hoop partijen bij elkaar en rustte je niet voor Torre helemaal naar wens was gedrukt. Kitty Bakker dank voor je geweldige hulp om Torre bij het grote publiek bekend te maken. Ben zo blij met jou! Lisette Hesselink voor de beeldbewerking van de packshots. Makira Mual voor je inspirerende commentaar n.a.v. de eerste versie van dit boek en Clari Tait omdat je van nature zo heerlijk met taal speelt. Gezelligheid! En daarnaast grote dank aan de fotografen die hun werk hebben gedeeld op www.Pixabay.nl

Maar… Torre was ook nooit Torre geworden, zonder mijn immer aanmoedigende vader Jan Overduin van wie ik heb geleerd hoe je mensen met woorden kunt raken, mijn schoonmoeder Marianne Moonen-Harmsen die met buitengewoon veel toewijding de correcties heeft gedaan en last but not least mijn geweldige testteam:

Julian Moonen, samen met je broer ben je opgegroeid met Torre. Zonder jou had Torre er heel anders uitgezien: Apie, de planken voor Torres Legoverzameling, Torres wens voor een PS4… Je was een grote inspiratiebron voor me en dat ben je nog steeds. Dank dat je zelfs na de 10e versie nóg uit Torre voorgelezen wou worden en altijd mee bleef denken. Dat geldt trouwens ook voor mijn lieve Roman: wat heb jij als kleuter voor een hoop materiaal gezorgd. ‘Ik ruik wat smukkeligs, mussen-kluts’ en ‘de Vrees en Tagiër,’ ze komen allemaal uit jouw creatieve koppie. Ben ook zó blij met de fantastische kijkplaat-voorbeelden die je meteen vol enthousiasme voor deze website ging maken.

En dan Lucy de Jong: wat had jij mooie ideeën voor de kleding van de bevleugelden! Dank dat ik die mocht gebruiken. En Jano de Jong, jij ook 🙏🏻 voor al die keren dat je model moest zitten voor Torre, voor al je meedenkwerk en natuurlijk voor de perfecte hanenpoten in het briefje van Torre 😉

En tot slot dank aan mijn man: Daniel Moonen.

Toen ik jou als zestienjarig meisje ontmoette was ik meteen verkocht. Tot dan toe ging ik alleen ‘op avontuur in de natuur’ in boeken, jij nam mij echt mee op pad: kanoën bij volle maan, wild kamperen, mijn geluk kon niet op! Ook met de jongens erbij is ons leven nog steeds behoorlijk avontuurlijk: slapen onder de sterren in de woestijn, snorkelen met walvissen…

De laatste paar jaar kwam Torres tocht soms een beetje te dichtbij. De ene na de andere scène uit het boek werd ineens werkelijkheid: van varens zo hoog dat we er gewoon rechtop onderdoor konden lopen en een afgelegen berghut met piepende boomstamladdertjes die alleen zonnepanelen had voor de koelkast en het licht, tot niet één maar wel twaalf brullende watervallen die tijdens een storm ineens ons wandelpad afsneden. Dat was niet alleen maar leuk. Vraag maar aan de jongens.

Toch hoop ik dat onze toekomstige avonturen voor nog véél meer inspiratie en natuurlijk een vervolg gaan zorgen. Dank voor de duizenden keren dat je me hebt geholpen om Torre naar een hoger plan te tillen, voor de prachtige packshots van het boek en vooral voor de ruimte die je me gaf om Torre te schrijven. Zonder jou was Torre er niet geweest.

Annekarijn